overthrow, overturning;
ruin, waste, devastation, desolation, destruction, demolition;
tumbling, crumbling, sinking;
fall, downfall, decay;
rout;
extermination;
համաշխարհական —, universal deluge;
— ի վերայ ածել, to ruin, to destroy, to waste;
ի — բերիլ՝ անկանել, to be on the brink of ruin, to be ready to fall, to fall or go to ruin or to decay;
կանգնել ի կործանմանէն, to rebuild, to recover from ruin, to build up again, to restore, to repair;
to recover from disaster or misfortune, to raise again.
καταστροφή subversio, eversio πτῶμα, πτῶσις casus, ruina. Կործանիլն. անկումն. գլորումն. տապալումն. քակտումն. եղծումն. կորուստ.
Եհան ի միջոյ կործանմանն՝ ի կործանել տեառն քաղաքսն։ Դամասկոս եղիցի ի կործանումն։ տաճարն աստուծոյ իւրեանց եղեւ ի կործանումն (յն. յատակեցաւ)։ Լուաւ ինքն զկործանմանէն նինուէի։ Կործանումն ամպարշտի, կամ արանց անօրինաց։ Ի կործանումն լսողաց։ Ի կործանումն լսողաց։ կործանեցան կործանումն մեծ առաջի թշնամեաց։ Մատնեաց զնոսա ի կործանումն։ Կործանումն իրաց. եւ այլն։
ասն չարաչար կործանման կենացն իշխանաց. (Եւս. պտմ. ՟Թ. 9։)
Կոծրանումն օրինաց, կամ սննդեան եւ սովորութեան. (Ոսկ. յհ.)
Ի վայր կործանմանդ։ Կործանմանն սատանայի։ Կանգնեա՛ ի կործանմանէս, եւ այլն. (Նար.։)
Բարձրացուսցէ զկործանումն ադամայ. (Ճ. ՟Բ.։)
Վախճան գործոյն՝ իմն էր կործանումն. (Խոր. ՟Ա. 25։)
Ի համաշխարհական կործանմանէն (ջրհեղեղաւ). (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Ը։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | կործանումն | կործանմունք |
| accusatif | կործանումն | կործանմունս |
| génitif | կործանման | կործանմանց |
| locatif | կործանման | կործանմունս |
| datif | կործանման | կործանմանց |
| ablatif | կործանմանէ | կործանմանց |
| instrumental | կործանմամբ | կործանմամբք |